Nu ben ik dan toch echt alleen..
Door: iana
Blijf op de hoogte en volg Iana
25 Oktober 2013 | Thailand, Bangkok
Vanuit bangkok schrijf ik jullie op mijn derde dag van totale eenzaamheid. Okee, misschien geen totale eenzaamheid maar wel zonder thea. Ik geniet ervan om in bangkok te zijn en mijn eerste echte dag alleen ging sneller voorbij dan ik had gedacht.
Thailand is voor mij gemakkelijker om te zijn hoewel ik Nepal meer mis dan ik had verwacht, terwijl ik gister niets liever wilde dan weg uit Kathmandu.
Nadat ik mama gedag had gezegd (eergisteren) ben ik op weg gegaan naar de monkeytempel. Natuurlijk raak ik op de terugweg compleet de weg kwijt en vraag ik me meer dan eens af waar ik mezelf weer in heb gewerkt. Het reizen in mijn eentje klinkt niet meer als ultieme vrijheid maar meer als iets angsaanjagend. Uiteindelijk vind ik toch de weg terug en ga een eet tentje binnen om mijn slechte gevoel weg te eten met momo. Een nepalees gerecht wat iedereen moet eten die ooit in Nepal komt! Daar raak ik in gesprek met een vrouw die al jaren in Nepal werkt die me een beetje helpt om weer wat rustiger te worden aangezien ik op het punt stond om te gaan janken. Leuk dat backpacken..
Een dag en een vliegtuigreis in de buisnessclass later gaat het gelukkig veel beter. Wist je dat je in de buisnessclass een menu krijgt om te kiezen wat wilt eten?! Ik heb op mijn vliegreis meer foto's gemaakt dan bij die hele monkeytempel haha. Natuurlijk past het buisnessclass vliegen niet helemaal in het budget van een backpacker maar dit had mijn lieve peettante Joan voor me geregeld met haar miles. Mij hoor je niet klagen!
Hier in Bangkok weet ik me aardig te redden. Vandaag heb ik zelfs de tourist uitgehangen en de wat arun bezocht. Een enorme tempel die versierd is met schoteltjes en een mozaïek van scherven.Rondlopend bij de wat arun realiseer ik me wat ik al de hele dag mis. Bangkok heeft een gebrek aan kleur. Misschien ligt het aan het feit dat er geen zon is en er donkere wolken boven de stad hangen maar figuurlijk mist er ook wat. Waar in nepal alle tempels vol bedrijvigheid zijn van nepalezen die hun ritueeltjes uitvoeren loop ik hier tussen alleen maar touristen die foto's maken van de tempel. Het is alsof hij er staat voor de touristen om te bekijken. Het is een gebouw maar geen plaats om buddha te eren. Misschien ligt het aan het feit dat ik midden in bangkok zit, of dat ik er gewoon op een verkeerd tijdstip was, maar nu weet ik waarom Nepal zo een bijzonder land is.
Maar veel tijd om de kleur van Thailand te vinden heb ik niet want over een paar dagen vlieg ik al naar Indonesië. Waarbij ik uitkijk naar mijn bezoekje aan Nienke.
Tot de volgende blog!
Thailand is voor mij gemakkelijker om te zijn hoewel ik Nepal meer mis dan ik had verwacht, terwijl ik gister niets liever wilde dan weg uit Kathmandu.
Nadat ik mama gedag had gezegd (eergisteren) ben ik op weg gegaan naar de monkeytempel. Natuurlijk raak ik op de terugweg compleet de weg kwijt en vraag ik me meer dan eens af waar ik mezelf weer in heb gewerkt. Het reizen in mijn eentje klinkt niet meer als ultieme vrijheid maar meer als iets angsaanjagend. Uiteindelijk vind ik toch de weg terug en ga een eet tentje binnen om mijn slechte gevoel weg te eten met momo. Een nepalees gerecht wat iedereen moet eten die ooit in Nepal komt! Daar raak ik in gesprek met een vrouw die al jaren in Nepal werkt die me een beetje helpt om weer wat rustiger te worden aangezien ik op het punt stond om te gaan janken. Leuk dat backpacken..
Een dag en een vliegtuigreis in de buisnessclass later gaat het gelukkig veel beter. Wist je dat je in de buisnessclass een menu krijgt om te kiezen wat wilt eten?! Ik heb op mijn vliegreis meer foto's gemaakt dan bij die hele monkeytempel haha. Natuurlijk past het buisnessclass vliegen niet helemaal in het budget van een backpacker maar dit had mijn lieve peettante Joan voor me geregeld met haar miles. Mij hoor je niet klagen!
Hier in Bangkok weet ik me aardig te redden. Vandaag heb ik zelfs de tourist uitgehangen en de wat arun bezocht. Een enorme tempel die versierd is met schoteltjes en een mozaïek van scherven.Rondlopend bij de wat arun realiseer ik me wat ik al de hele dag mis. Bangkok heeft een gebrek aan kleur. Misschien ligt het aan het feit dat er geen zon is en er donkere wolken boven de stad hangen maar figuurlijk mist er ook wat. Waar in nepal alle tempels vol bedrijvigheid zijn van nepalezen die hun ritueeltjes uitvoeren loop ik hier tussen alleen maar touristen die foto's maken van de tempel. Het is alsof hij er staat voor de touristen om te bekijken. Het is een gebouw maar geen plaats om buddha te eren. Misschien ligt het aan het feit dat ik midden in bangkok zit, of dat ik er gewoon op een verkeerd tijdstip was, maar nu weet ik waarom Nepal zo een bijzonder land is.
Maar veel tijd om de kleur van Thailand te vinden heb ik niet want over een paar dagen vlieg ik al naar Indonesië. Waarbij ik uitkijk naar mijn bezoekje aan Nienke.
Tot de volgende blog!
-
30 Oktober 2013 - 19:06
Francisca:
Schattie toch!! Logisch dat het weer eventjes wennen is zo zonder Thea maar volgens mij ga je het snel genoeg heel leuk vinden! Nu kan je alles doen wat je wilt haha. Nog veel plezier lief zusje! liefs franka -
30 Oktober 2013 - 22:19
Mil:
Stoere meid ben je. Nu zonder Thea. Maar je gaat het heel,leuk vinden.
Een virtuele knuffel. Oma Mil -
31 Oktober 2013 - 13:24
Vief:
Remember that being alone and being lonely are two completly different things. <3 -
25 Maart 2014 - 22:52
Xavier:
Hoi Iana,
lekker heh die momo :), haha had ik ook gegeten in Nepal, en businessclas gevlogen :) wa joo, maar helaas was ik vet moe en hele reis geslapen :P
maarre, lief van jeanne trouwens :)
<3 -
25 Maart 2014 - 22:53
Xavier:
schreef ik die naam goed trouwens?
heheh
anyway, gelukkig ben je nooit echt alleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
